Opnieuw verlies in KNSB
Het gaat dit seizoen niet heel erg lekker bij het eerste in de KNSB. Waar vorig jaar alles telkens net de goede kant opviel met driemaal gelijkspel en winst in de eerste ‘vier’ ronden – met coronalockdownonderbreking – loopt het nu een beetje de andere kant op. De tweede ronde tegen Moira Domtoren was een krappe remise, terwijl het thuis tegen De Rode Loper finaal misging op praktisch alles dat niet bord 1 of 2 was. En deze vierde ronde begon al met de lastige klus om 8 spelers op de been te brengen én de twee missende spelers waren Colijn en Jan – toch hogere ratings in het team.
Het mooie schaakspel is echter niets anders dan grillig als je eenmaal achter het bord zit, en met goede moed en geen gladheid op de wegen vertrokken wij naar Amersfoort, om daar in hun Denksportcentrum tegen het lokale derde team te spelen. Een prima locatie, ruim opgezet en met vier wedstrijden tegelijk werd er een hoop geschaakt.
Uw scribent is vergeten om op te schrijven wie wanneer klaar was, dus we gaan maar even in omgekeerde bordvolgorde. Op bord 8 was Hans Weerdenburg als invaller gestrikt, en in een rustige partij werd het middenspel gekenmerkt door zwaar geschut dat poogde door het midden te komen. Met slechts één licht stuk en weinig makkelijk aan te vallen pionnen verder nog op het bord was remise zijn deel: een prima resultaat.
Rustig is niet hoe de partij van Joost kon worden omschreven. Met een vroeg Lxf7 offer tegen een hypermoderne (d6, g6, Lg7) opening gooide hij de knuppel al na een paar zetten in het hoenderhok, waardoor zwart heel secuur moest gaan spelen om niet door allerlei trucjes materiaal kwijt te raken. Dit was ook gegeven aan de zwartspeler, en hoewel het lang duurde was het ook correct, waardoor Joost helaas met een nul naar huis moest.
Het zesde bord was waar Philips een rustige, degelijke partij speelde. Er was een open b-lijn en wat geruil, maar voor zover bekend en/of zichtbaar ontliep de boel de remisemarge eigenlijk nooit. Ook hier een remise voor onze zwartspeler.
Fereydoun viel in op het vijfde bord, en kwam in een middenspel terecht waar de vraag was of het loperpaar of het paardenpaar superieur was. Fereydoun had de paarden, die sterk stonden in het centrum, maar na afruil van één licht stuk plus een pion of twee, en het verlies van één pion bleek dat voldoende te zijn voor zijn tegenstander om het tot de overwinning te voeren met hulp van het bereik van de loper.
Het gaat Rick extern niet voor de wind dit jaar. Intern staat hij vierde met doorgaans prima resultaten en partijen, maar extern is het tot nu toe nul punten. Op het vierde bord was helaas ook deze keer geen winst te vieren, en hoewel het lang – in de partij, niet in tijd omdat deze als eerste klaar was – duurde voordat er een gat te vinden was, wist de tegenstander er eentje uit te buiten. De koning kwam op de tocht te staan, verdedigers waren niet in de buurt, en Rick moest helaas opgeven.
Arie zat op bord drie een gedegen partij te spelen. Rustig ontwikkelen, wel al vroeg een loper afruilen omdat een vijandelijk paard gevaarlijk dreigde te worden, maar voor de rest niet veel bijzonders tot later in de middag, toen Arie opeens een drietal stukken op een rij had in de verkeerde volgorde (Pf1, Kg1, Th1) en de tegenstander een stuk geofferd leek te hebben voor een aanval op die toch wel heel erg krappe koningsstelling. De aanval met dame, toren, en pionondersteuning sloeg echter niet door, en met de manoeuvre Kh2 – Tg1 – Kh1 werd de stelling opeens een stuk beter voor de witspeler. Dusdanig veel beter zelfs dat de winst hem een paar zetten later toekwam. Prima resultaat!
Uit tactisch oogpunt had Sierd zichzelf op het tweede bord gezet. Na twintig zetten de remisemarge niet uit te zijn gegaan kwamen er een paar grafzetten in het middenspel naar boven, en met de moed der wanhoop werd een zwarte pion naar g3 opgeschoven en er een stuk aangeboden: toren of loper, het kon beiden! Het werd de toren, wat verkeerd bleek te zijn: een dolle dame, een tactisch loperoffer en de g3 pion betekende dat de partij in remise verzandde door eeuwig schaak.
En dan rest nog Aart. Omstanders konden genieten van de aanvallende typische Aart-partij, met een barrage op de vijandelijke koning van meerdere lichte stukken, dame, en toren. Er zaten ook offers in: soms wel, soms niet aangenomen. Misschien wel te veel offers zelfs, want langzaam maar zeker liep de partij de verkeerde kant op en, net zoals bij Joost, bleek de compensatie niet afdoende te zijn. Het leek al redelijk uit te zijn toen de tegenstander een dameruil kon afdwingen met schaak door op g2 in te slaan, en hoewel Aart het nog probeerde, was de extra toren machtiger dan de twee pionnen op de witte helft van het bord.
Onder de streep dus 2.5 – 5.5 in ons nadeel. We gaan de winterstop in als zesde van de acht, maar één overwinning kan alles veranderen. Aan ons om dat te doen in de volgende wedstrijd. Hier volgt de stand en uitslagen van: ronde 4