Nieuw seizoen, nieuwe spelers, nieuwe kansen. In vergelijking met vorig jaar is het tweede team op vele plaatsen gewijzigd. De doelstelling is niet veranderd: leuke partijen spelen en hopelijk wat meer matchpunten dan de nul van vorig jaar. Moet te doen zijn, toch?
De eerste wedstrijd was uit tegen een administratieve samenwerking, net zoals – in een vergrijzend verleden – Lekstroom en het Kasteel, toen nog apart, ook deden. “De Eilanden” combineert spelers van Barendrecht, IJsselmonde, en misschien nog wat andere losse verenigingen in het groot-Rotterdamse, en naar die eerste plaats moest worden gereden voor de eerste ronde van de KNSB Competitie 2025-26.
Door weer en vooral wind moest iedereen heen voor de reis, maar allen waren op tijd om te beginnen aan onze kant. De enige die er niet was, was de tegenstander van Rick (bord 3), die niet heel veel te laat binnenkwam en ook als eerste weer mocht vertrekken. In een Indische verdediging die wat trekjes had van een Benoni was het na 20 zetten twee torens + vijf pionnen elk. Rick wist een pion te winnen, en misschien had er daarmee meer ingezeten, zeker als niet de h-pion maar een centralere pion werd behouden, maar toreneindspelen zijn notoir remise, en dat was ook hier het resultaat rond half drie. Prima resultaat.
Fereydoun was als tweede klaar, weinig verbazingwekkend. Remise is dan wel niet een resultaat dat hij vaak heeft, maar in een stelling met toren, paard, en een handvol pionnen aan beide kanten had hij op bord zes dan wel een pionnetje meer, maar dat werd ruimschoots ‘goedgemaakt’ door de matige – lees belabberde – activiteit van zijn toren en paard. Hij vroeg of remise mocht, en dat mocht gezien de stand op de andere borden. Ook hier, prima resultaat.
Helaas was één van de borden waarop we goed stonden opeens niet meer zo goed. Jos Visser had op bord vijf al snel een stuk gewonnen, maar wist zich vervolgens in de nesten te werken door de tegenstander te laten klooien met een opstomende c-pion, en toen ging er pardoes ergens een toren vanaf. Niet veel later was de partij over, en dus was de stand 2-1 voor de thuisploeg.
De stand bleef niet lang zo, omdat Arie een solide remise neerzette tegen de hoogste rating van de tegenstander. Er zaten misschien wat meer kansen in, bijvoorbeeld hier nadat er net wat was geruild:
Het gespeelde paard naar g4 brengt de stelling tot compleet gelijk volgens Stockfish, maar de venijnige tussenzet b4 dwingt wit tot het terugtrekken van het paard naar een onwelgevallig veld. Paard naar e4 mag niet omdat e5 dan hangt, en dus is het d1 of a2 – geen van beiden leuk. Daarna kan het zwarte paard met klein voordeel naar g4. Enfin, gebeurde niet, en of het voldoende is voor meer is ook nog lang niet zeker, en alsnog gewoon een mooi resultaat. 2.5 – 1.5.
Halverwege de wedstrijd waren er toen twee borden waar er een duidelijke voorkeur was, en twee waar het gelijkig of onduidelijk stond. Kevin Deenik was met één van die twee duidelijkere partijen bezig, en niet in zijn voordeel. Op bord acht liep hij tegen problemen met de Sokolsky (ook wel Poolse Opening of Orang-oetan) aan. Het begon met een hele hoop piongeschuif, maar de tegenstander was uiteraard veel beter thuis in de opening, dus moest Kevin veel tijd investeren. Dit werd een probleem toen de zware stukken van de tegenstander er ook bijkwamen. Het kostte een dame voor een toren en dat was uiteraard aflopend. 3.5 tegen 1.5.
Bord zeven had ook een duidelijke bovenligger, en hier was dat Philips. Al vroeg kon er een stuk worden gevorkt, de hele damevleugel was praktisch ontdaan van alle pionnen, en dus waren er constant problemen voor de tegenstander met dreigingen op mat achter de paaltjes. Dit werd uiteindelijk gewoon te veel ondanks de passievere opstelling van de witte dame en toren op de eerste rij. 2.5 punt voor Kasteel Lekstroom.
In een ook wat Indische stelling – maar hier de variant waarin het centrum behoorlijk dicht zit – was Koen op bord vier pardoes klaar. De tegenstander sloeg in geheel gelijke stand met de verkeerde pion terug op een ruil, en dat was opeens dameverlies via klassiek aftrekschaakje. (En kennelijk was het ook mat in acht, maar zo ver kwam het niet.) Een gelukje, en een gelijke stand, 3.5 beiden.
Blijft over uw scribent annex teamleider annex eerstebordspeler, in een wedstrijd waarin het evenwicht eigenlijk alleen werd verbroken door kleine foutjes van een speler, alvorens twee of drie zetten later opgelost te worden en terug te gaan naar plusminus 0.5 volgens de engine. Een dameruil haalde elke angel uit de stelling, en hoewel de tegenstander nog even doorspeelde in een toreneindspel – het was nog vroeg en Sierd’s remiseaanbod kwam nog voor het verlies van Jos – werd het rond de klok van vier duidelijk dat er helemaal niets meer inzat. 4-4 eindstand dus.
Op rating waren we kennelijk licht favoriet, maar op rating koop je niets en 4-4 deed recht aan hoe de boel verliep. De teams ontgingen elkaar gewoon niet zo veel, dat heb je nu eenmaal zo af en toe. De volgende ronde is thuis tegen Woerden 3 – een team dat qua rating misschien wat meer ambities hoort te hebben in deze poule, maar dat in de eerste ronde onderuit ging. We gaan het zien!
