Kasteel Lekstroom 1 verliest weer met minimaal verschil
Verslag van Ben van Baaren.
Teamleider Sierd had zich vrijdag avond ziek afgemeld en Mieke als vervanger geregeld.
Een lange rit naar het Amersfoortse, dwars de stad door, langzaam rijdend verkeer, talloze verkeerslichten, geen vreugde. Een voorbode van de misère die ons te wachten stond? Het leek zo, (opnieuw) de kleinste nederlaag 4 1/2 – 3 1/2 tegen een 4e achttal, dat toch te behappen moest zijn zou je zeggen. Maar qua (gemiddelde) rating zeker niet nl. 1599 van ons tegenover 1557 van de gastheren. Daaronder wel enkele opvallende individuele ratings: 1270 aan bord 8, een speler met 0 – dat moet een nieuw lid zijn of iemand die voor het eerst meedeed, geschat op 1700 – en 1812 (veruit de hoogste).
Mieke aan bord 8 was de heldin van de dag. Ze had een dikke rugtas vol met na te kijken stappen 2 werkboekjes meegenomen omdat ze verwachtte binnen een uur aan de kant te worden gezet (1e achttal nietwaar). Maar het tegendeel was het geval, haar nerveuze opponent speelde niet best en werd snel overklast. Helaas faalde onze vrouw(e) in de slotfase en moest heel onverdiend opgeven. Dat was ergens ook het geval met Vincent die heel sterk speelde. In een eindspel met 2 pionnen minder hield hij het desondanks nog lang vol. Om 17.45 uur (vanaf 13.10 uur!) ging hij als allerlaatste onderuit. Hoe hebben die twee het zo lang uitgehouden, daar moet je wel tegen kunnen.De derde 0 werd ingeleverd door Ben die het niet trof met die hoogste A’foortse rating en (daardoor?) niet in zijn spel kwam: elke zet leek al verwacht en werd gepareerd met steeds engere tegenzetjes, resulterend in verlies van 2 pionnen en gezien de spelsituatie daarmee de partij. Jan sloot de rij der nederlagen aan bord 2; met zijn Nijlpaard – e6, d6, g6, Lg7 enz.)ging het aanvankelijk prima, maar na vertrek van de dame naar de a-lijn ging het ergens mis. Colijn aan bord 1 leek weinig moeite te hebben met zijn tegenstander maar dat gold helemaal voor Rick (een “makkie”). Arie speelde kalm en zelfverzekerd in een Siciliaan naar winst (met zo’n man naast je wordt je vanzelf rustig….), Philips idem dito alleen werd het daar remise.
Al met al dus een krappe nederlaag, het had zeker een gelijkspel kunnen worden als…. enz. enz. Op 3 februari gaat het thuis tegen Woerden 3, dat moeten we – sterker nog daar zijn we verplicht – er echt chocola van te maken!