Verslag Sierd
Op 8 oktober was de seizoenstart er dan ook voor het KNSB-team van Het Kasteel Lekstroom. Net zoals vorig jaar is het de vijfde klasse, met in totaal vier van de acht teams die in ieder geval qua nummering gelijk zijn. En Passant 3 is daar één van: vorig seizoen werden zij met 6-2 opgeknoopt in een uitwedstrijd. Deze keer was de wedstrijd nominaal thuis, maar verder was het ook weer in Bunschoten-Spakenburg, wegens de wedstrijd/uitwisseling met Herenthals.
Om 13:00 gingen de klokken aan en het was een snelle middag. Niemand was echter sneller dan Aart op bord 2. Met wit kreeg hij een Scandinavisch/Caro-Kann-achtige opening tegen zich, en Aart deed wat Aart het beste doet: stellingen openen en genadeloos toeslaan, deze keer via de koningsvleugel. De stukken mochten om 14:40 alweer het doosje in, en het leek er niet op alsof hij op enig moment echt in de problemen was.
Colijn op bord 1 had een hele interessante opening tegen zich, waarbij de tegenstander al snel een paard offerde, in ruil voor een ijzersterke aanval gericht op f7, en met een solide pionnenduo op e4 en d4, waardoor de zwarte dame een tijdlang voor oppas moest spelen. Colijn wist echter met secuur spel de aanval binnen de perken te houden, en hoewel wit steeds meer naar voren speelde gaf dat ook kansen: paarden hier, een tactische ruil daar, en uiteindelijk was er geen aanval meer over, en de vis was toen ook binnen.
Vincent zat op bord 5 deze keer, maar leek niet echt zijn dag te hebben. De stukken werkte niet samen na de Franse opening, er kwam een aanval op de koningsvleugel en er moest worden gelopen met de koning: nooit een goed teken als er nog een hoop op het bord rondhangt. Er kwam dan ook een matje uit, en het eerste verlies van het seizoen.
Jan sloeg echter meteen terug. Een partij zoals hij ze graag speelt: solide verdedigend opstellen ondanks een tegenstander die zat te jengelen met een ver doorgeschoven h-pion, en vernietigend toeslaan op de damevleugel d.m.v. open lijnen en diagonalen. Het was nog geen 16:00 en de stand was 3-1, met drie keer winst op de hoogste drie borden.
Joost speelde zijn huisgambietje, wat een gecompliceerde stelling met een pion achter maar wel veel spel voor de witten als gevolg had, zoals verwacht. De zwartspeler keepte echter gedegen en na wat verder ruilen kwamen beiden tot de conclusie dat de muziek er wel uit was in een stelling met twee torens en een zestal pionnen elk. Wie probeert verliest vaak in dat soort stellingen, en remise was dan ook het resultaat op het zesde bord.
Op het achtste bord maakte Kevin zijn KNSB-debuut, en hij deed dat met verve. In het vroege middenspel stond hij misschien positioneel en/of structureel iets minder met een f-dubbelpion tegen een nogal matig-lijkende halfopen g-lijn, maar niets was minder waar. Met een zwarte pionnenketen op f7-g6-h5, een witte dame op de b1-h7 diagonaal, een witte toren op g1, en de zwarte koning op g8 kwam er een splijtend Le6! uit. Dit won een paar zetten later een kwaliteit omdat de loper te sterk was, maar in het eindspel van T+2 tegen L+3 was Kevin waarschijnlijk net iets te afwachtend. Een welverdiende remise was zijn deel, en daarmee was het eerste matchpunt een feit.
Bord zeven volgde vijf minuten later met de beslissing van de wedstrijd. Sierd stond structureel iets slechter dan de witspeler in het middenspel, en moest na wat onvoorzichtig aanvallen een pion opgeven, maar wel met een gemene tegenaanval die een hoop complicaties in de stelling zou gooien. De complicaties verdwenen echter meteen omdat er een witte kwaliteit via aftrekschaak verloren ging én er kwam daarmee ook meteen een toren op de tweede rij. Er moest nog wat worden geruild en gehengeld, maar de 5-2 werd een feit.
Rest nog Philips op het vierde bord. Als er iemand krap zat in tijd was hij het, maar de investering was er ook wel naar: zwart stond onder massale druk met tijdens de partij o.a. een witte loper op h6, een zwarte toren op f7 die meermaals gepend stond, en een witte dame die zo’n 20 zetten op d5 stond zonder enige mogelijkheid voor zwart om te jagen. Nadat de tijdnood over was werd er afgewikkeld naar een stelling waarin een zwart paard moest verdedigen tegen drie vrijpionnen op de d en e-lijnen: de koning was afgesloten van verdedigen door een toren die op f1 wel prima op een open lijn rondhing. U begrijpt dat het paard deze verdediging niet kon behappen zonder hulp, en de 6-2 einduitslag stond dan ook al om 16:40 op het formulier.
Qua rating verwacht, maar niet minder welkom. De volgende wedstrijd is uit – ook voor de bond deze keer – maar wel dichter bij huis als op 5 november op bezoek wordt gegaan bij Moira Domtoren 3.